Figura i odniesienie: Galeria Krypta u Pijarów; CSW Solvay, Kraków

Pomysł malarski prezentowanych prac oparty był na studiowaniu figury ludzkiej, obserwacji człowieka w kontekście określonych sytuacji (często emocjonalnych) i na obserwacji zdarzeń z udziałem człowieka.

Na obrazach widoczny jest człowiek lub grupa ludzi. Postacie znajdują się w określonej przestrzeni, w kontekście prozaicznych czynności, bądź niecodziennych zdarzeń, lub w relacji do istniejącej tradycji malarskiej (Ukrzyżowanie, Adam i Ewa). Inspiracją dla tych prac były wrażenia wizualne zapadające w pamięć, migawki fotograficzne, zdarzenia o charakterze emocjonalnym. Pomysł malarski zaczerpnięty był z takich miejsc jak kolejka metra, ulica, sala szpitalna, ring bokserski, a także z obrazów telewizyjnych i wiadomości medialnych. Idea obrazów związana była zarówno z pokazywanym człowiekiem, jak i obszarem, kontekstem, w którym człowiek ten występuje.

Powstałe wtedy prace były efektem poszukiwania takiego ostatecznego kształtu malarskiego, aby oddziaływał na widza nie tylko (i nie tyle) przez treść, co przez odpowiednią formę. Taką, aby adekwatnie oddawała bądź charakter zdarzenia, sytuację fizyczną i psychiczną pokazywanego człowieka (stan emocjonalny), bądź przedstawiała pożądane przeze mnie idee związane bezpośrednio lub pośrednio z tym człowiekiem.

Motyw człowieka był wspólnym mianownikiem około dwudziestu prac malarskich prezentowanych podczas obrony doktorskiej.